با سلام – یکی از تفاوتهایی که افراد در مبادلات بین المللی با آن مواجه می شوند، لزوم بازرسی فوری کالای خریداری شده در عرصه مبادلات و قراردادهای بین المللی خرید و فروش کالا است.
شاید چنانچه در ایران بر اساس قرارداد بیع، فروشی انجام می پذیرد، در مواردی خریدار چندان لزومی به بازرسی کالا در زمان دریافت آن نداشته باشد. اما آنچه قرارداد بین المللی خریدو فروش کالا برای وارد کنندگان داخلی یا شرکتهایی که در سطح بین المللی فعالیت می نمایند رخ می دهد، متفاوت است.
مقررات و موازین تجارت بین المللی، خریدار را موظف می نمایند در کوتاهترین زمان ممکن کالای خریداری شده را بازرسی کند و اگر عدم مطابقتی وجود دارد میان کالای خریداری شده با آنچه در قرارداد آمده و بنای طرفین بوده است، مورد را سریعا به فروشنده اعلام نمیاند.
ضمانت اجرای این عدم اعلام نیز می تواند به اسقاط حقوق خریدار منجر شود.
این مورد یکی از پرتکرار ترین پرسشهایی است که از ناحیه شرکتهای ایرانی در دفتر حقوقی ما مطرح می گردد.
بسیاری از کشورهای جهان، از جمله بسیاری از کشورهای همسایه، کنوانسیون بیع بین المللی کالا مصوب ۱۹۸۰ وین را پذیرفته اند و در مورد قراردادهای خرید و فروش خارجی شان، این کنوانسیون حاکم است.
بنابر این چونکه قراردادهای بیع بین المللی بسیاری از کشور ها بر اساس کنوانسیون بیع بین المللی کالا پایه ریزی شده است، با لزوم بازرسی فوری کالا آشنا هستند.
به مفاد ماده ۳۸ این کنوانسیون توجه فرمایید:
The Buyer must examine the goods, or cause them to be examined, within as short a period as is practicable in the circumstances
در مواد بعدی نیز، اسقاط حقوق خریدار کاهلی را که کالای دریافتی را بازرسی ننموده است، بیان داشته است.
بنابر این، چونکه بسیاری از شرکتها یا تجار ایرانی، در مواردی حقوق خود را از دست داده اند، لازم دانستیم که این مورد را به عنوان یکی از موارد مهم در قراردادهای بین المللی ارائه نماییم که تجاری و شرکتهای ایرانی چنانچه کالاهایی را خریداری و تحویل می نمایند، سریعا نسبت به بازرسی کامل کالای خریداری شده اقدام نمایند و عدم مطابقت ها را سریعا به صورت مفصل به فروشنده اعلام نمایند.
امیر آذرباد – وکیل امور قراردادهای بین المللی و دعاوی تجاری بین المللی
با سلام، راههای کاهش ریسک در قراردادهای بین المللی عنوان نوشته ای است که در پی مشکلاتی که هر روزه برای تجار بین المللی رخ می دهد به ذهن خطور کرد.
در سالهایی که به عنوان وکیل قراردادهای بین المللی به شرکتهای تجاری بین المللی بابت تنظیم قراردادهای بین المللی و یا موضوعات راجع به تجارت بین المللی مشاوره داده ام و یا در مورد وکالت دعاوی بین المللی پرونده های بین المللی شان همکاری داشته ام، متوجه شده ام عدم رعایت امور حرفه ای در روابط بین المللی شرکتها، بویژه از سوی شرکتهای ایرانی، منجر به بروز هزینه های زیادی از لحاظ حقوقی می شود که در بیشتر موارد، شرکتهایی که به هر نحو حقوقشان در عرصه بین المللی تضییع شده است برای احقاق حق، راه را بر خود دشوار کرده اند.
بسیاری از شرکتهای ایرانی، خواه برای صادارت و یا خصوصا واردات، به جای تنظیم قراردادهای تجاری بین المللی ، ترجیح می دهند صرفا با اسناد حمل کار کنند و برای روشن شدن روابط خود با طرف قراردادی شان، اسنادی به جز اسناد حمل در اختیار ندارند.
درست است که در بسیاری موارد، موضوع خاصی رخ نمی دهد، اما اگر مشکلی ایجاد گردد و یا طرفین دچار سوء تفاهمی گردند که نیاز به حل اختلاف را ایجاد نماید، موضوع هزینه های حقوقی و راههای احقاق حق پای به میان خواهد گذاشت.
در این بین، هرقدر هریک از طرفین حرفه ای تر رفتار نموده باشد، اقدامات وی برای دیگری امری پیشگیرانه خواهد بود.
یکی از ریسکها، تعیین مرجع حل اختلاف دعاوی احتمالی طرفین است. چنانچه طرفین در مورد مرجع حل اختلافاتشان، پیش بینی خاصی ننموده باشند، موضوع تعارض دادگاهها رخ خواهد داد. به این مفهوم که یکی از دادگاههای متبوع طرفین باید صالح به رسیدگی شناخته شود.
به تبع، هریک از طرفین برای کاهش هزینه های خود، دادگاه کشور خود را صالح به رسیدگی می داند و طرف دیگر را به پذیرش صلاحیت آن دعوت می نماید.
قطع نظر از این امر، چنانجه فرضا در دادگاههای ایران ، طرف ایرانی اقامه دعوا نماید و در صورت شناختن صلاحیت دادگاه ایرانی، اگر دادگاه ایران اقدام به صدور رای نیز نماید، موضوع اجرای آن و مشکلات آن مطرح می گردد. مشکلاتی از جمله داشتن روابط قضایی و معاهده هایی که رای دادگاه ایران در کشور متبوع محکوم علیه شناسایی و به موقع اجرا گذاشته شود!
ریسک دیگر، هزینه های راجع به استخدام وکیل برای مراجعه به دادگاه کشور متبوع محکوم علیه خواهد بود.
اگر طرف ایرانی شایسته ببیند از ابتدا در دادگاه محل طرف قرارداد اقامه دعوا نماید، قطع نظر از اینکه چه زمانی طول خواهد کشید تا وکیل مورد انتظار را بیابد، و قطع نظر از هزینه های طرح دعوا ، هزینه وکیل برای اقامه دعوا و غیره نیز مطرح می گردد. اگر حتی در بهترین وضعیت، رای دادگاه ایرانی برای دادگاه خارجی مورد شناسایی واقع گردد و به موقع اجرا گذاشته شود، مراجعه به دادگاه برای شناسایی و اقدامات اجرایی نیز مستلزم دخالت وکیل آن کشور می باشد.
این امور، تنها بخشی از ریسکهایی است که می تواند در برابر یک شرکت بین المللی نمود یابد، مشکلاتی از جمله امکان جمع آوری مدارک و مستندات و غیره، ریسکهای دیگری هستند که می بایست پیش بینی گردند.
از این روی بسیاری از شرکتهای حرفه ای که دارای استراتژی مشخصی برای صادارت و روابط تجاری بین المللی شان هستند، لزوم داشتن یک وکیل برای صادارت را به شدت احساس می نمایند. وکیلی که علاوه بر تسلط به زبان بین المللی انگلیسی، مسلط به دانش و مهارت مذاکره و تنظیم قرارداد بین المللی و دعاوی بین المللی نیز باشد.
به تجربه عرض می گردد، هرقدر یک طرف در روابط خود حرفه ای تر رفتار نماید، طرف دیگر کمتر به ذهن خود تصور خلف وعده را راه خواهد داد. اگر یک طرف قرارداد ببیند که تخلف از عهد خود، به راحتی توسط طرف دیگر پیگیری می گردد، با خود هزینه-فایده خواهد کرد و در مورد هر تعهد، با احتیاط رفتار خواهد نمود.
اما زمانی که یک طرف ببیند، اگر در مورد تعهدی تخلف ورزد، امکان پیگیری آن توسط طرف دیگر با سختی همراه است، احتیاط لازم را برای رعایت حقوق طرف مقابل ممکن است چندان مراعات نکند.
در وضعیتی که به واسطه افزایش قیمت ارز، هزینه های حقوقی برای شرکتهای ایرانی زیاد است، به شدت توصیه می شود، روابط تجاری بین المللی شرکتهای ایرانی به نحوی پایه ریزی گردد که ضمن رعایت سرعت در دستیابی به توافقات، پیش بینی ریسکها نیز هرچند به صورت مختصر، مدنظر قرار گیرد.
با سلام – یکی از مسائلی که هم یک وکیل قراردادهای بین المللی وهم بخش بازرگانی شرکتهای تجاری و شرکتهای صادر کننده با آن سرو کار دارند، قواعد اینکوترمز است. اینکوترمز بیش از آنکه میان حقوقدانان شناخته شده باشد ، میان بازرگانان بین المللی رونق دارد.
اصطلاحات تجاری بین المللی که موسوم است به اینکوترمز(intercoms)(قواعد)، در واقع بخشی از قرارداد بین المللی خریدو فروش کالا است که ناظر است به تحویل دادن و تحویل گرفتن کالا و همچنین هزینه های مربوطه اعم از هزینه حمل و نقل و بیمه و اینکه ریسکها تا کجا و برعهده چه شخصی باشد و اموری از این دست نظر دارد که به نوبه خود بر اقتصادی بودن و یا اقتصادی نبودن خرید و یا فروش شما اثر گذار است.
در محل انبار فروشنده خارجی و اینکه در محل فعالیت خودتان دریافت کنید؟
هزینه حمل کالا با چه کسی است،فروشنده یا خریدار؟
هزینه بیمه با چه کسی است؟
هزینه بازرسی کالاها با چه کسی است؟
هزینه اخذ مجوزهای صادراتی با کیست؟
قرارداد حمل کالا را چه کسی منعقد می کند و مسئولیت پرداخت این هزینه با کیست؟
واقعیت این است که طرفین قرارداد بین المللی دیگر همچون گذشته نه وقت آن را دارند که نسبت به تمامی این جزییات مذاکره کنند و نه اینکه اساسا پرداختن به آنها با جزییات حرفه ای خواهد بود.
به نظر می رسد که چنانچه طرفین بر روی یک قاعده به توافق برسند و به قالب پیش ساخته ای که حاوی تمامی این جزییات است ملحق گردند در وقت و هزینه صرفه جویی خواهد شد.
این قواعد از زوایای مختلفی قابل تقسیم بندی است که بارز ترین آنها تقسیم بر اساس نوع وسیله حمل دریایی، هوایی و یا زمینی است که ما به عنوان وکیل برای امور صادارت شرکتها با توجه به دغدغه طرفین قاعده متناسب را پیشنهاد و آن را در قرارداد های تجاری بین المللی درج می نماییم.
همانطور که گفته شد ، هریک از این اصطلاحات دربردارنده حقوق و تکالیفی است،
فرضا اگر قرارداد شما برمبنای قاعده CPT تنظیم شده است که متناسب با حمل زمینی کالا بوده و بسیاری از خرید های ایران از کشور ترکیه با استفاده از این قاعده صورت می پذیرد و شما خریدار کالای هستید،فروشنده می بایست کالا را به شرکت حمل و نقل تحویل دهد مجوزهای صادراتی را اخذ نماید.
اگر کشور متبوع وی برای صدور مجوز صادرات مالیات وضع نموده هزینه های لازم را بپردازد هزینه بارگیری کالا و هزینه حمل و نقل را بپردازد و غیره …،بنابراین بادقت تمامی جزییات را می بایست درنظر بگیرید و هزینه فایده را محاسبه دقیق نمایید.
این امور همچنین در استعلام قیمت از شرکتهای حمل نیز موثر است، چرا که مبلغ را بر اساس قاعده حملی که به شرکتهای حمل اعلام می نمایید اعلام می نمایند.
امیر آذرباد وکیل قراردادها و دعاوی تجاری بین المللی
باسلام – نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی انکارناپذیر است. یکی از حوزه های تجارت بین المللی که یک وکیل قراردادهای بین المللی می بایست در مورد آن بسیار آگاه باشد، اینکوترمز یا همان قواعد تجاری بین المللی است. اینکه مفهوم این قواعد چیست و چه جایگاهی در یک رابطه قراردادی میان طرفین دارد را در این نوشتار بررسی خواهیم نمود.
مفهوم ساده قواعد اینکوترمز
مفهوم ساده اینکوترمز را اینگونه بیان می کنیم تا نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی را بشناسیم. قبل از بوجود آمدن قواعد اینکوترمز، دو طرف خریدار و فروشنده برای اینکه کالا به دست خریدار برسد با پرسشهای زیادی رو به رو بوده اند، و بخش زیادی از اوقات مذاکرات قراردادی به توافق بر سر این موضوعات صرف می گردید.
پرسشهایی از این دست که،
خریدار کالای خربداری شده را کجا باید تحویل بگیرید؟
در محل انبار فروشنده خارجی و یا در محل فعالیت وی؟
هزینه و تعهد حمل بین المللی کالا را چه کسی پرداخت میکند؟
هزینه و تعهد بیمه بین المللی برعهده چه کسی است؟
هزینه بازرسی کالاها را کدام طرف باید بپردازد؟
هزینه اخذ مجوزهای صادراتی را کدام یک تقبل می کند؟
قرارداد حمل بین المللی کالا را چه کسی منعقد می کند؟ و هزینه آن با کیست؟
موارد متعدد دیگری که حول محور محل تسلیم کالا ، پوشش بیمه ای ، امور ترخیص کالا و موضوعات دیگری که البته هریک نیز می تواند بر هزینه تمام شده کالا نیز موثر باشد.
می دانیم پاسخ به تمامی آنها، نیازمند صرف وقت و مذاکرات فشرده در حین جلسات مذاکرات بین المللی خواهد بود. البته اینها صرفا سئوالاتی کلی در این زمینه می باشد، اینکه در زمان بارگیری کالا (در کانتینر)، کانتینر به لبه حصار کشتی برخورد کند و کالا تلف شود آیا بر عهده خریدار است یا فروشنده ؟ مسئله ای متعارف نیست که در جلسه برای مذاکرات قراردادهای تجاری بین المللی مطرح گردد و بررسی اینگونه ریسکها، معمولا مورد توجه یک وکیل قراردادهای بین المللیاست تا یک تاجر بین المللی.
اینکوترمز چگونه در یک قرارداد بین المللی نقش ایفا میکند
اگر تجربه تنظیم قرارداد بین المللی را تا به حال نداشته اید، لازم است که بدانیم قواعد اینکوترمز در جایی به کار گرفته می شود که در یک قرارداد تجاری بین المللی ، کالا از یک محل به محل دیگر حمل می شود.
انتقال کالا و در مقابل دریافت وجه و مبلغ آن، اساسی ترین بخش و در واقع هدف اصلی یک قرارداد بین المللی خرید و فروش کالا را تشکیل می دهد. چرا که وظایف طرفین قرارداد بین المللی حکم می کند فروشنده به دنبال دریافت وجه و خریدار به دنبال دریافت کالای خریداری باشد و جز این، اساسا قرارداد تجاری بین المللی برای آنها مفهومی ندارد و این نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی است.
بر همین مبنا است که گفته می شود قراردادهای تجاریی بین المللی در تجارت بین الملل ، ابزاری است که طرفین قرارداد بین المللی آن را برای رسیدن به اهداف مشخص شده به کار می گیرند.
این قواعد از ناحیه ICC (اتاق بازرگانی بین المللی ) تهیه شده است. اولین نسخه آن از سال ۱۹۸۰ ارائه و هر ده سال یک بار، نسخه جدیدی از آن از ناحیه اتاق بازرگانی بین المللی منتشر می گردد.
قواعد اینکوترمز نقش مهمی هم در فهم مشترک بازرگانان و هم وکلای تنظیم کننده قرارداد خارجی در عرصه تجارت بین المللی ایفا می کند. آخرین نسخه قواعد اینکترمز ، نسخه سال ۲۰۲۰ است. مقررات اینکوترمز ۲۰۲۰ از اول ژانویه ۲۰۲۰ به اجرا گذاشته شده است.
بنابر این مفاد قراردادهای بین المللی و شروط عمومی و اختصاصی حول محور این دو مقوله قرار می گیرند. در مورد مکانیزم های اطمینان بخشی که فروشنده باید در پیش گیرد تا وجه را به بهترین وجه ممکن و با کمترین ریسک دریافت کند.
اگر بخواهید بدانید که در این زمینه چطور یک وکیل تجاری بین المللی می تواند به وی کمک کند. مطالب متعددی در این سایت www.lawoffices.ir قرار داده شده که می توانید به آنها مراجعه فرمایید؛ اما در اینجا می خواهیم با مکانیزم و فلسفه وجودی اینکوترمز آشنا شویم.
وکیل پایه یک دادگستری امیر آذرباد
اینکوترمز در قرارداد بین المللی چطور عمل می کند
————————————————
جامعه تجارت بین المللی به مرور دریافت که می تواند با کد گذاری صورتهای مختلف و فروض مختلف و انتخاب یک کد، طرفین قرارداد را به درک مشترک سوق دهد.
به عبارت دیگر صورتهای مختلفی که تحویل کالا از محل تجاری فروشنده در کشور خود طی می کند تا به محل خریدار برسد در نظر گرفته شد و در مورد هر فرض و موقعیت قاعده مخصوصی تعیین شد، از این طریق شیوه حقوقی – تجاری با مشخص کردن یک قاعده، دو طرف در می یافتند که کالا در کجا و با صرف چه هزینه هایی تحویل می گردد. به این ترتیب مفهوم ساده اینکوترمز شناخته می شود.
قواعد تجاری بین المللی که موسوم است به اینکوترمز ، در حقیقت بخشی از رابطه خرید و فروش کالا است که به تحویل دادن و تحویل گرفتن کالا و سایر هزینه ها و موارد پیرامونی آن می پردازد که مستقیما بر اقتصادی بودن و یا اقتصادی نبودن خرید و یا فروش شما اثر می گذارد. چونکه اگر بنا باشد شما کالا را در محل بندر فروشنده در یک کشور تحویل بگیرید، مجبورید هزینه حمل و بیمه آن را به عنوان خریدار تا محل مقصدتان متقبل شوید.
می دانیم اینکه کالا در کجا تحویل می شود دارای قیمتهای متفاوت است، البته منظور از تفاوت قیمت، قیمت های اضافی ناشی از هزینه های حمل بین المللی کالا ، بیمه کالا ، ترخیص صادراتی و یا ترخیص وارداتی و تشریفات گمرکی و سایر مواردی است که به قیمت تمام شده برای خریدار اضافه می شود و به عبارت دیگر می توان گفت مبلغ کالا در مکانهای مختلف چقدر برای شما تمام می شود.
نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی
برای درک نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی باید دانست که هریک از این اصطلاحات در بردارنده حقوق و تکالیفی است. فرضا اگر قرارداد شما برمبنای قاعده ( CPT ) تنظیم شده است و شما خریدار کالای مورد نظرهستید، فروشنده می بایست کالا را به شرکت حمل و نقل تحویل دهد، مجوزهای صادراتی را اخذ نماید، اگر کشور متبوع وی برای صدور مجوز صادرات مالیات وضع نموده هزینه های لازم را بپردازد، هزینه بارگیری کالا و هزینه حمل و نقل را بپردازد و غیره .
بنابراین با دقت تمامی جزییات را می بایست درنظر بگیرید و هزینه – فایده را محاسبه دقیق نمایید و آن را به یکی از موارد وظایف طرفین قرارداد بین المللیاضافه نمایید.
می دانیم که نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی منحصر به این موارد نیست. در این زمینه تنها مشاوره مالی کفایت کننده نیست، بلکه به مشاوره گمرکی نیز نیازمندید تا از مقررات گمرکی و بازرگانی نیز مطلع شوید.
به عنوان نمونه می توان به جریمه استفاده از ناوگان خارجی اشاره نمود؛ که مقرر می دارد اگر در مواردی که کشتیرانی جمهوری اسلامی حضور دارد از ناوگان خارجی استفاده کنید، جریمه ای( حدودا ۱۰%) به شما تعلق خواهد گرفت. که بر افزایش هزینه تمام شده شما موثر است.
این امر لزوم هماهنگی و همکاری یک تیم که متشکل از مشاور حقوقی تجارت بین المللی که امر تنظیم قرارداد بین المللی و اصلاحات مورد نیاز را بر روی قرارداد بین المللی انجام می دهد، مشاور مالیاتی ، مشاور بازرگانی ، مشاور فنی و یا شاید حتی یک ترخیص کار را روشن می کند. البته نهایتا تمامی این مشاوره ها توسط وکیل قراردادهای بین المللی در قرارداد به نحو صحیح قانونی درج خواهد گردید.
امیر آذرباد، در سال 1386، با کسب رتبه 27 در آزمون ورودی کانون وکلای دادگستری مرکز پذیرفته شده است و از آن زمان تا به حال، وکالت حرفه ای را در شهر تهران شروع و تا کنون ادامه داده است.
