شرط در قراردادهای بین المللی امروزه به عنوان یکی از مهمترین شروط قراردادهای تجاری بین المللی شناخته می شوند، شرطی که مستقل از خود قرارداد به آن نگاه می شود. به این مفهوم که اگر قرارداد باطل نیز باشد، این شرط معتبر و مستقل از قرارداد نفوذ حقوقی خواهد داشت.
در صورت فقدان شرط داوری سرنوشت روند رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای قرارداد شما در هاله ای از ابهام قرار می گیرد، دلیل آن نیز روشن است،بر اساس قوانین آیین دادرسی کشورها هر کشوری قوانین مختص به خود را برای اجرای قرارداد خواهد داشت و لذا ممکن است قراردادی که شما با حساسیت کامل آن را تنظیم نموده اید در مرحله اجرا در دادگاه کشوری مورد رسیدگی و صدور رای واقع گردد که شما از قوانین آن بی اطلاع هستید و آن کشور در مورد توافقات شما نظر بر بطلان یا بین اعتباری آن داشته باشند چرا که قضات دادگاههای آن کشور مجبور خواهند بود قوانین مصوب کشور خود را به مرحله اجرا در آورند. اما این امر در داوری کمتر بروز خواهد نمود.
درست است که می توان در قرارداد، قانون حاکم را بر سرنوشت قرارداد حاکم نمود و دادگاههای دولتی نیز کم و بیش نسبت به آزادی اراده طرفین احترام می گذارند،اما آنچنان که در داوری های بین المللی به آن احترام گذاشته می شود در دادگاه دولتی وجود ندارد.
نکته دوم در مورد اجرای رای داوری است و توضیحا اینکه چنانچه در مورد قرارداد تنظیمی شما داور رسیدگی و رای صادر نموده باشد، بر اساس کنوانسیون نیویورک ناظر به شناسایی و اجرا آراء داوری تقریبا در تمامی کشور های عضو که بیشتر کشورهای جهان را شامل می شوند قابل اجرا هستند.
در این خصوص نیز با مشاورحقوقی تنظیم کننده قرارداد نیز باید هماهنگ باشید، چرا که بر خی از کشور ها علی رغم الحاق به کنوانسیون در عمل مشکلاتی را ایجاد می نمایند مانند پاکستان و اندونزی و چند کشور دیگر.
بنابر این دفتر حقوقی امیر آذرباد، با تجربه در حوزه داوری های بین المللی، آمادگی قبول بررسی پیشنهادتات در این حوزه را اعلام می دارد.