با سلام- اولین متنی که توسط وکیل قراردادهای بین المللی در یک قرارداد تجاری داخلی یا قراداد تجاری بین المللی نگاشته می شود، مقدمه قرارداد است.
مقدمه یک قراداد بین المللی با مقدمه ای که ما در نوشتارهای رسمی می شناسیم متفاوت است. مقدمه های قراردادهای تجاری بین المللی موضوعی است که در این نوشتار به آن خواهیم پرداخت.
در این نوشتار سعی داریم به لزوم درج مشخصات تجاری و معرفی توانایی و موقعیتهای طرفین در قراردادهای تجاری بین المللی مطالبی ارائه نمایم،
- به طور ساده چنانچه بین دو طرف قراردادی تنظیم گردد، طرفین خود را بی نیاز از آن می بینند که در قرارداد بین المللی تجاری، توانایی های خود و موقعیتهای صنعتی خود را معرفی نمایند.
در اول امر شاید این امر منطقی به نظر رسد. چه لزومی دارد شرکت پیمانکاری در قرارداد بنویسد شرکت ….. تولید کننده ماشین آلات صنعتی با استاندارد سی ای شماره اروپا و ….. و یا شرکت دیگر دارای چنین توانایی هایی از منظر علمی و فناوری است؟
اما اگر در دعاوی تجاری بین المللی به عنوان وکیل تجربه داشته باشید بسیار به اهمیت مقامه های قراردادهای ببین المللی واقف خواهید بود. تجربه سالها وکالت دعاوی بین المللی و به عنوان وکیل دعاوی بین المللی به ما خاطر نشان کرده است، که مقدمه های قرادادهای بین المللی بسیار راهگشا خواهد بود.
طرفین با در نظر گرفتن تمامی موقعیتهای صنعتی طرف دیگر اقدام به برقراری اربطه حقوقی نموده اند،اما به نظر می رسد که چنانچه قرارداد شما دارای ابعاد پیچیده و فنی بوده و حجم قرارداد زیاد است بهتر است از ذکر توانایی های طرف قرارداد هرچند گذرا چشم پوشی ننمایید.
- درست است که در دادگاههای و یا مراجع داوری به مفاد مقدمه به عنوان یک تعهد مستقل نگریسته نمی شود و اگر در شرایط قرارداد و تعهدات طرف قرارداد فرضا ارائه محصول با استناندارد معینی نیامده باشد نمی توان جزء تعهدات مستقیم او در نظر گرفته شود.
اما آنچه مهم است در تفسیر قرارداد می تواند در مواردی به آن توجه شود.
چرا که داور تجاری بین المللی می تواند از آن پی به باطن نیات طرفین در موارد سکوت ببرد.به تجربه شخصی در تنظیم قرارداد بین المللی دریافته ایم که اگر طرف قراردادی بنده خود را دارای توانایی هایی معرفی کرده است که در رغبت یک طرف نسبت به تنظیم قرارداد موثر افتاده است،ذکر آن در قرارداد اگر امکانپذیر نباشد،در مقدمه به آن اشاره نمایم.
این امر نیز دارای مبنای حقوقی است،چرا که اصل حسن نیت در تفسیر قراردادها توسط داوران رسیدگی کننده به اختلافات قراردادی تاثیر گذار است.و به نوعی این برداشت می گردد که شما وی را چون دارای آن توانایی ها دانسته اید و به کیفیت محصولات مطابق استانداردهای بالای وی نظر داشته اید چنین قراردادی را منعقد نموده اید.
بنابر این در مواردی که طرف خارجی خود را دارای توانایی هایی معرفی نموده و داشتن آن توانایی ها در رغبت شما به انعقاد قرارداد با او تاثیر گذار بوده است توانایی های فنی و تجاری او را در ادامه مشخصات طرف قرارداد و یا در اوائل قرارداد آنطور که در قراردادهای بین المللی معمول است بگنجانید.
نوشتن یک دیدگاه