قرارداد توزیع کنندگی بین المللی

با درود – قرارداد توزیع کنندگی بین المللی یکی از پرکاربرد ترین قراردادهای بین المللی تجاری در سطح جهانی است. عنوان قرارداد بین المللی با نام ” DISTRIBUTORSHIP AGREEMENT ” شناخته می شود و نه تنها در کشور ما بلکه در کلیه کشورهای جهان قراردادی است که مورد استفاده شرکتهای تجاری و تولید کنندگان یا تامین کنندگان محصولات واقع می شود.

معمولا تولید کنندگانی که می خواهند در کشورهای هدف عرضه محصولات خود را سازماندهی کنند و توسعه بازار محصولات خود را در مقاصد مشخص انجام دهند، به قرارداد توزیع کنندگی روی می آورند. چرا که به وجود یک توزیع کننده در کشور مقصد و فوایدی که برای توسعه بازار محصولات آنها دارد واقف هستند.

البته ضروری می دانیم ماهیت این قرارداد بین المللی تبیین گردد؛ چرا که برخی اوقات قرارداد توزیع کنندگی بین المللی با قرارداد نمابندگی انحصاری / غیر انحصاری  اشتباه گرفته می شود. بنابر این برای شناخت تفاوت میان این دو، در صورت تمایل می توانید نوشته راجع به قرارداد بین المللی نمایندگی تجاری را مطالعه بفرمایید.

 

قرارداد توزیع کنندگی بین المللی

 

مفهوم حقوقی قرارداد بین المللی توزیع کنندگی ؟

به طور ساده می توان گقت به موجب قرارداد توزیع کنندگی بین المللی ،  طرفین قرارداد مبنا و چهارچوبی را ایجاد می کنند که بتوانند در بستر آن، تولید کننده یا تامین کننده کالا یا خدمات با طرف توزیع کننده ، قراردادهای فروش کالا یا خدمات را در آن چهارچوب منعقد و اجرا نمایند.

در این قرارداد توافق می شود که تولید کننده و یا تامین کننده بر اساس سفارشهایی خریدی که توزیع کننده می دهد، کالا و خدامات مشخص را به توزیع کننده فروخته و او هم آنم محصولات را درون یک منطقه جغرافیایی که توافق نموده اند، باز فروش می کند. بنابر این قرارداد بین المللی توزیع ، قرارداد بیع بین المللی نیست.

فروش محصولات بر اساس توافق و چهارچوب اولیه طرفین انجام می شود. اما اینکه طرفین در قرارداد فروش با چه قیمتی و یا با چه مکانیزم تعیین قیمت محصولات را انجام دهند می تواند در قرارداد توزیع درج گردد. یا اینکه در مدت قرارداد ، توزیع کننده مکلف است تا چه میزان محصولات را از تولید کننده / تامین کننده خریداری کند می تواند در قرارداد درج گردد که موسوم است به MINIMUM PURCHASE .

 

مفهوم تجاری و بازرگانی قرارداد توزیع کنندگی بین المللی ؟

می دانیم که هر کشوری، دارای سلیقه ها، زبان، روابط تجاری، فرهنگ و آداب خود است. ورود به بازار هر کشوری نیازمند مدد گرفتن از تجار حرفه آن کشور است، این اموری نیست که داخل در تخصص تولید کننده / تامین کننده کالا یا خدمات باشد. از این روی تولید کننده برای فروش محصولات خود وارد رابطه حقوقی تجاری برد – برد یا توزیع کننده می شود.

 

انتظارات هریک از طرفین قرارداد 

با تجربه ای که پس از موارد بسیار متعدد در تنظیم قرارداد توزیع کنندگی بین المللی به عنوان وکیل تنطیم کننده قرارداد بین المللی داشته ام، مهمترین دغدغه طرفین را رسیدن به تارگت فروش ، حفظ حقوق مالکیت فکری ، انحصاری بودن ، تمدید رابطه و اموری از این دست را می توانم به عنوان مهمترین دغدغه طرفین برشمرم.

 

مفاد قرارداد بین المللی توزیع کنندگی 

یک قرارداد توزیع بین المللی حاوی شروط و مواد متعددی است. مفاد این قرارداد نیز می تواند به شروط عمومی و اختصاصی تقسیم بندی گردد.

 

امیر آذرباد 

وکیل پایه یک دادگستری 

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی 

وکیل و مشاور قراردادهای بین المللی 

مطالب مرتبط:

مشاور حقوقی تجارت بین المللی

اقامه دعوا در مراجع داوری بین المللی

اقامه دعوا در مراجع داوری بین المللی در مورد اختلافات قراردادی تواففات بین المللی بیشتر قابل تصور است. معمولا در قراردادهای داخلی ، یا طرفین پیش بینی می کنند یک مرجع داوری داخلی اختلافاتشان را در صورت بروز رسیدگی کند یا دعوی و اختلافات به دادگاههای داخلی همان کشور برای حل و فصل ارجاع می گردد.

اما در دعاوی بین المللی وضعیت بدینگونه نیست؛

مرجعی که به دعوای بین المللی رسیدگی می کند محتمل است که واقع در کشور طرفین یا دست کم یکی از آنها نباشد.

این موضوع آثار زیادی را به همراه دارد، از زبانی که رسیدگی به دعوا با آن صورت می گیرد گرفته تا صلاحیت دادگاههای کشور متبوع مرجع داوری در مورد ابطال آرای صادره داوری مباحث گوناگونی را مطرح می کند.

فرض کنید در قرارداد بین المللی که با طرف خارجی تان دارید، یک شرط داوری وجود دارد که مرجع رسیدگی به اختلافات را دیوان داوری آی سی سی در شهر پاریس فرانسه مشخص نموده است.

بنابر این اگر به همین کیفیت دعوای حقوقی تان را در مرجع قضایی ایران مطرح کنید، دادگاه چنانچه یکی از طرفین تا پایان جلسه اول تقاضا نماید، دعوا را به داوری احاله خواهد داد. این امر، با اندکی تفاوت در کشورهای گوناگون یکی از قواعد حقوقی پذیرفته شده جهانی است. ماده ۸ قانون داوری تجاری بین المللی ایران نیز صراحتا این موضوع را مقرر داشته است.

اقامه دعوا در مراجع داوری بین المللی نیازمند وجود توافق طرفین نسبت به ارجاع اختلاف بین المللی شان به داوری است. ماهیت توافق داوری را می توان از بند ج ماده ۱ قانون داوری تجاری بین المللی ایران متوجه شد. به موچب این بند، موافقتنامه داوری توافقی است که به موجب آن تمام یا بعضی از اختلافاتی که در مورد یک یا چند رابطه حقوقی معین اعم از قراردادی یا غیر قراردادی به وجود آمده یا ممکن است پیش آید، به داوری ارجاع می شود.

وکیل امور قراردادهای بین المللی – دعاوی بین المللی امیر آذرباد

مطالب مرتبط:

 

نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی

شرط خسارت در قرارداد بین المللی

با سلام – شرط خسارت در قرارداد بین المللی یکی از شروطی است که در قراردادهای بین المللی درج می گردد. در اینجا منظورمان از شرط خسارت در قرارداد بین المللی ، خسارت تاخیر در انجام تعهد است.

چنین شرطی اگر موضوع گفتگوهای متعدد طرفین قرارداد بین المللی نباشد، دست کم مبالغی که برای خسارت در تاخیر از ناحیه هریک از طرفین است موضوع چانه زنی های متعدد است.

درج شروط خسارت دارای ظرایف متعددی است و نحوه مذاکره و همچنین پیشنهادات متعدد برای به توافق رسیدن طرفین بر سر مبالغ ، زمانهای تاخیر ، موارد معافیت قراردادی در پرداخت ، عوامل گوناگون در بروز تاخیر در انجام تعهد در یک قراداد بین المللی می بایست به نحوی حرفه ای موضوع بررسی قرار گیرد تا لزوم پرداخت خسارت در موارد مقتضی و از سوی دیگر عدم پرداخت خسارت در مواردی که شخص متعهد تقصیر و قصوری ننموده است به روشنی و در فضایی منصفانه مورد توافق طرفین و وکلای آنها واقع شود.

شرط خسارت در قرارداد بین المللی از سوی دیگر اهرمی است برای جلوگیری از نقض قرارداد و ویژگی پیشگیرانه در شرط خسارت در قرارداد بین المللی دارد، بنابر این می بایست از این اهرم به نحوی حرفه ای استفاده نمود

وکیل امور قراردادهای بین المللی – امیر آذرباد

 نوشتارهای مرتبط :

 قراردادهای بین المللی و شروط عمومی و اختصاصی

تنظیم قرارداد بین المللی

وکیل قراردادهای تجاری داخلی و بین المللی – نکات تنظیم قرارداد

 

نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی

شرط داوری در قراردادهای بین المللی

با سلام – یکی از مواد قراردادهای بین المللی تجاری شروط راجع به حل و فصل اختلافات آتی و احتمالی طرفین است. چنانچه قرارداد بین المللی به شیوه مرسوم و متداول خود باشد، در اکثریت قریب به اتفاق موارد، طرفین قرارداد بین المللی توافق می نمایند تا اختلافات آنها از طریق ارجاع به داوری حل و فصل گردد، از این روی، شرط داوری در قرارداد بین المللی درج می گردد. به لحاظ اهمیت داوری در قرارداد بین المللی ، این نوشتار را به نکاتی راجع به شرط داوری در قراردادهای بین المللی اختصاص می دهیم.

شرط داوری و به صورت کلی موارد راجع به حل و فصل اختلافات در زمره شروط عمومی قراردادهای بین المللی قرار دارند. برای مطاله بیشتر راجع به این تقسیم بندی، نوشته مربوط را مطالعه نمایید : ” قراردادهای بین المللی و شروط عمومی و اختصاصی .

صحبت راجع به داوری بین المللی در یک نوشتار نمی گنجد، اما در جهت  تنظیم قرارداد بین المللی به گونه ای حرفه ای تر نکاتی را راجع به این بخش ارائه می دهیم.

  • تمامی مواد مندرج در قرارداد بین المللی قابل مذاکره و بررسی هستند. 

ممکن است در قراردادهای بین المللی ، تفکیکی راجع به شرط عمومی و اختصاصی صورت گرفته باشد و شرط راجع به داوری به لحاظ ذاتی در زمره شروط عمومی قرار گیرد، اما این به این معنا نیست که اینگونه شروط قابل مذاکره و بررسی نیستند.

بنابر این می بایست شرط داوری در قراردادهای بین المللی نیز به همان دقت شروط اختصاصی مطالعه گردد. در بسیاری از موارد، ممکن است وکیل تنظیم کننده قرارداد در جلسه مذاکرات حضور نداشته باشد و زمانی که شما به مذاکره درمورد شرط داوری وارد می شوید به لحاظ حقوقی بودن موضوع، طرف مقابل کمتر متمایل به ورود به این بخش گردد، اما این مورد نبایستی مانعی در این باره باشد.

مرجعی که داوری به آن ارجاع شده است، قوانین راجع به آیین رسیدگی داوری ، محلی که داوری در آن انجام می گردد و بسیاری از موارد دیگر می بایست به صورت دقیق مطالعه گردد.

امیر آذرباد –

وکیل امور قراردادهای بین المللی – دعاوی بین المللی 

نقش اینکوترمز در معاملات بین المللی

طرح دعوا در مراجع بین المللی

با سلام – طرح دعوا در مراجع بین المللی یکی از اموری است که می بایست در زمان تنظیم قرارداد بین المللی به آن توجه نمود. در اکثریت قریب به اتفاق قراردادهای بین الملل ، پیش بینی طرح دعوا در مراجع بین المللی توسط وکلای تنظیم کننده قرارداد بین المللی شده است.

در قرارداد های تجاری بین المللی ، داوری بین المللی تجاری نقش بسیار بسیار پر رنگی ایفاء می کند تا آنجا که شاید بتوان گفت در بیش از ۹۰ درصد از قراردادهای بین المللی تجاری ، وکلای تنظیم کننده قرارداد بین المللی شرط داوری را برای حل و فصل اخلافات احتمالی طرفین درج می نمایند.

البته کنوانسیون هایی نیز وجود دارد که در محدوده آن طرفین می توانند با توافق بر ارجاع اختلاف به یک مرجع قضایی داخلی کشوری که دولت آن عضو آن کنوانسیون است دعوا را ارجاع دهند ، اما همانطوری که گفته شد جامعیت لازم را ندارد.

بنابر این داوری بین المللی همچنان نقش اول را در حل و فصل اختلافات بین المللی تجاری ایفاء می نماید. در زمان تنظیم قرارداد بین المللی باید آگاه بود که داوران و یا نهادی که حل و فصل اختلافات برای داوری به آن ارجاع می گردد از اعتبار کافی بر خوردار باشد. این یکی از دلایلی است که در بسیاری از موارد ، وکیل تنظیم کننده قرارداد بین المللی تمایل دارد  یک نهاد معتبر داوری را برای رسیدگی به اختلافات احتمالی طرفین پیش بین می کند. انواع داوری های تجاری اعم از داوری موردی و یا داوری نهادی را می توانید در نوشتار هایی که در سایت قرار داده شده است مطالعه بفرمایید.

معمولا طرح دعوا در مراجع بین المللی به زبان بین المللی انگلیسی است، همانطور که اکثرا در قراردادهای بین المللی ، زبان منتخب طرفین زبان انگلیسی است، به لحاظ جامعیت بسیاری که این زبان در عرصه تجارت جهانی دارد. بنابر این می بایست با شناخت کامل به دانش زبان انگلیسی تخصصی حقوقی راجع به طرح دعوی بین المللی تصمیم گرفت.

امیر آذرباد – وکیل امور دعاوی بین المللی تجاری

 مقالات مرتبط:

داوری اختلافات و دعاوی

شرط داوری در قراردادهای بین المللی

دفاع در دعوای بین المللی علیه موکل نزد مراجع داوری بین المللی

مشاور حقوقی تجارت بین المللی

ورشکستگی

با سلام – ورشکستگی تجار ، اعم از اشخاص حقیقی تاجر مانند افراد تاجر و یا ورشکستگی اشخاص حقوقی که شرکتهای تجاری هستند از مقررات و ضوابط یکسانی تبعیت می کند.

مفهوم ورشکستگی چیست؟

درمورد ورشکستگی ماده ۴۱۲ از قانون تجارت ایران – مصوب ۱۳۱۱/۲/۱۳ چنین مقرر می دارد : ورشکستگی تاجر یا شرکت تجاری درنتیجه توقف از تادیه وجوهی که بر عهده او است حاصل می شود.

البته ، دادگاهها در رسیدگی به پرونده  ورشکتستگی علاوه بر توقف در پرداخت دیون تجار ، به میزان دارایی های شرکت و یا افراد تاجر توجه نموده و در بررسی های کارشناسی  دارایی ها مورد بررسی واقع می گردند.

چه اشخاصی می توانند درخواست ورشکستگی ارائه نمایند

بر حسب ماده ۴۱۵ قانون تجارت، سه دسته از افراد می توانند درخواست ورشکستگی ارائه نمایند.

۱- خود تاجر

۲- یک یا چند نفر از طلبکارها

۳-مدعی العموم بدایت

می دانیم که نام مدعی العموم در واقع همان دادستان است.

امیر آذرباد –

وکیل امور تجاری بین المللی و داخلی

مشاور حقوقی تجارت بین المللی

ثبت علامت تجاری – برند

با سلام – ثبت علامت تجاری – برند یکی از اولین اقداماتی است که یک تاجر می بایست انجام دهد. به ویژه اگر یک شرکت تولید کننده کالا و یا عرضه کننده خدمات است.

  • چرا می بایست علامت تجاری را ثبت نمود؟ 

پاسخ کوتاه این است؛ برای داشتن حمایتهای قانونی. حمایتهای قانونی هم به لحاظ کیفری و هم به لحاظ حقوقی.

بسیاری از حمایتهای قانونی که برای دارنده علامت تجاری – برند در نظر گرفته شده است، نیازمند ثبت شدن علامت تجاری – برند وی است. این اصل در کشورهای دیگر نیز به همین صورت است. بنابر این بی دلیل نیست که یکی از اولین توصیه های یک وکیل برای صادارت کالا و یا خدمات شرکت به موکل خود می دهد، ثبت علامت تجاری – برند وی در آن کشور باشد.

ثبت علامت تجاری در هر کشوری مقررات خود را دارد که البته با اختلافات مختصر، تقریبا از شیوه یکسانی تبعیت می کند، عدم سابقه ثبت علامت، نداشتن معارض، اعلان عمومی علامت تجاری و بسیاری از این موازین در تمامی کشورها وجود دارد.

ثبت علامت تجاری علاوه بر اینکه حمایتهای قانونی را به همراه دارد، مانع از آن می شود که اشخاص دیگر بتوانند علامت تجاری شما را ثبت نمایند. بنابر این حمایتهای قانونی از هر دو زاویه قابل تامل است، حمایت قانونی از شما در برابر اشخاصی که از علامت شما سوء استفاده کرده اند و همچنین حمایت قانونی از شما در برابر اشخاصی که پس از ثبت علامت تان درصددند علامت شما را ثبت نمایند.

در پایان نیز باید افزود، برند در واقع همان علامت تجاری است. برند عنوانی تجاری و بازرگانی است تا حقوقی. بنابر ان آنچه در قوانین موضوع در این باره وجود دارد، علامت تجاری Trade Mark است.

امیر آذرباد ، وکیل امور تجاری بین المللی و داخلی